රූපවාහිනි නාට්‍ය කලාව
ඈත අතිතයේ අතිතයේ සිටම මිනිසා කතා ඇසිමට ප්‍රිය කළේය. කතන්දර කිමට හා ඇසිමට මිනිසා තුළ සහජයෙන්ම පිහිටා ඇති නොනිත් ආශාව නිසා කතා කලාව බිහි විය. කතාවක් ඉදිරිපත් කිරිම හෝ ආඛ්‍යාතයක් ගෙන හැර පැම විිවිධ මාධ්‍ය ඉවහල් කරගෙන නොයෙක් ක්‍රමවලට සිදු කළ හැකිය.කතන්දර කිම සහ ඇසිම මානව ශිෂ්ටාචාරය ආරම්භයේම සිටම පවතින්නට ඇතැයි අනුමාන කළ හැකිය. මුලදි ශ්‍රව්‍ය ගෝචර ස්වරුපයෙන් පැවති කතා කලාව පසුව රග දක්වා පෙන්වනු ලබන රංග කලාවක බවට පරිවර්තනය විය. එතැන් පටන් ිමිනිසා කතන්දර රග දක්වනු බැලිමට රුචි කළේය.විිවිධ මාධ්‍ය උපයෝගි කරගෙන විවිධාකාරයෙන් රග දක්වන කතන්දර පොදුවේ හදුන්වනුයේ නාට්‍ය කලාව යනුවෙනි. වේිදිකාවක් මත රග දක්වනු විට ඒවා වේදිකා නාට්‍ය යනුවෙන්ද සිනමා තිරයේ රග දක්වනු විට රූපවාහිනි නාට්‍ය ටෙලි නාට්‍ය යනුවෙන්ද හදුන්වනු ලැබේ.
එකම මූලයකින් උපත ලබා ඇති බැවින් වේදිකා නාට්‍ය වෟත්තාන්ත චිත්‍රපට හා රූපවාහිනි නාට්‍ය අතර යම් යම් සමාන ලක්ෂණ විද්‍යාමාන වේ.නව නලු රසය මැවෙන පරිදි කතා වස්තුව ගොඩ නැගිමේ සන්දර්භය අතින් බලන විට මෙම මාධ්‍ය තුනම පොදුවේ නාට්‍ය නැමැති කලා ප්‍රභේදය යටතෙහි ලා සැලකිමය හැකිය.නාට්‍ය රග දැක්විfමි අරමුණු හා නැරභිමේ විලාසය යුගයෙන් යුගයට කාලයෙන් කාලයට වෙනස් වි ඇත.මේ පිළිබදව නාට්‍ය කථිකාචාර්වරයෙකු මෙන්ම බි බි සි රූපවාහිනි ආයතනයේ වැඩසටහන් නිෂ්පාදකයෙකු වන ඬේවිඞ් සෙල්ෆ් මෙබදු අදහසක් පල කරයි.
‘ඇත අතිතයේ දෙවියන්ට පුද සත්කාර පිණිස ගෞරව දැක්විමේ මාර්ගයක් වශයෙන් නාට්‍ය යොදා ගැනුණි.ග්‍රික බැතිමතුන් එපිඩොරස් හෝ ඩෙල්පි අසලට රුස් වුනේ ඔවුන්ගේ දිව්‍යමය හා මිනිස් විරයන් පිළිබද කතා පුවත් රග දක්වනු බැලිමටය.පසු අවදියේ දි නාට්‍ය නැරඔිම තවදුරටත් වන්දනිය පුද පිලිවෙතක් නොවුණු අතර එය වරප්‍රසාද ලත් පංතියක සුඛෝපභෝගි ජිවිතයේ අංගයක් බවට පත් විය.සමාජයේ සුලු පිරිසක් අශ්ව කරත්තයකින් නගරයට ගොස් නාට්‍ය දර්ශණයක් නරඔා ප්‍රිතිය භුක්ති විදින්නාවූ ප්‍රභු සමාජයට පමණක් උරුම අංගයක් බවට නාට්‍ය කලාව පත් විය.
නාට්‍ය කලාවේ අභිපා්‍රය අරමුණු බාවිතය හා නැරඔිමේ රටාව කාලයත් සමග පරිවර්තනය වි ඇති ඇති ආකාරය ඬේවිඞ් සෙල්ෆ්ගේ ඉහත කි ප්‍රකාශයෙන් මනාව පැහැදිලි වේ.නාට්‍ය කලාවේම තව ස්වරුපයක් ලෙස සැලකිය හැකි රුපවාහිනි නාට්‍ය කලාව වර්තමානයේ බොහෝ රටවල බෙහෙවින්ම ජනප්‍රිය කලාංගයකි.කේම්බි්‍රජ් සරසවියේ නාට්‍ය පිළිබද මහාචාර්වරයෙකු වු රේමන්ඞ් විලියම් පවසන ආකිරයට බි්‍රතාන්‍යය නාට්‍යකරණය වු සමාජයකි.
රුපවාහිනියේ බ්හි විමත් සමග නාට්‍ය නැරඕමේ දෛනික ජිවිතයේ ගෟහ්‍ය අත්දැකිමක් බවට පත් වි ඇති ආකාරය මහාචාර්ය රේමන්ඞ් විලියම්ස් පෙන්වා දෙයි.දැන් බහුතරයක් මිනිසුන් සතියකට වැඩි පැය ගණනක් නරඔන්නේ සැම නිවසකටම ආයාසයකින් තොරව නොපවතින ප්‍රවාහයක් සේ නාට්‍ය ගලා එන බැවිනි.
No comments:
Post a Comment